Türkiye’deki kaynaştırma eğitimi politikalarının değerlendirilmesi ve bütünleştirmeye giden süreç

Abstract

Özel gereksinimli bireylerin hak arayışları, BM tarafından desteklenmiş ve örgüt tarafın dan engellilik alanına ilişkin çok sayıda çalışma ve düzenleme yapılmıştır. Eğitim hakkının uluslararası insan hakları sözleşmelerinde garanti altına alınması Türkiye’deki ulusal mev zuatı da etkilemiş ve özel gereksinimli bireylerin eğitim hakkına ilişkin kapsamlı düzenle meler yapılmıştır. Yapılan bu düzenlemelere bakıldığında öncelikle Anayasal düzenlemele rin yapıldığı, sonrasında ise bazı kanun ve kanun hükmünde kararnamelerin çıkarıldığı ve yönetmeliklerin düzenlendiği görülmektedir. Genel olarak dünya genelinde bireylerin hak kapsamını genişleten politika ve yasal düzenlemeler özel gereksinimli bireyler açısından da olumlu sonuçlar doğurmuştur. Herkes için eğitim hakkı anlayışıyla birlikte dezavantajlı gruplardan birisi olan bu bireylerin öğrenim hakları güvence altına alınmış ve okul dışı kalma riskleri ortadan kaldırılmıştır. Ülkemizde özellikle 2005 yılında kabul edilen “En gelliler Kanunu” ile 2006 yılında çıkarılan “Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği” günümüz politikalarına damga vurmuştur