Etik Liderlik Ve Makyavelizmin Ekip Etkililiği Üzerine Etkileri: Örgüt Temelli Özsaygının Düzenleyici Rolü

Abstract

Bu çalışmanın amacı etik liderlik ve makyavelizmin ekip etkililiği üzerine etkilerini ortaya koymak ve bu değişkenler arasındaki ilişkide örgüt temelli özsaygının düzenleyici rolü oynayıp oynamadığını tespit etmektir. Araştırmanın örneklemini Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi'nde görev yapmakta olan akademik ve idari personel oluşturmaktadır (n = 952). Bu çalışmada veriler Pierce ve diğerleri (1989) tarafından geliştirilen Örgüt Temelli Özsaygı Ölçeği, De Hoogh ve Hartog (2008) tarafından tasarlanan Etik Liderlik Ölçeği, Dahlin, Whitaker ve Levy (2009) tarafından geliştirilen Makyavelizm Ölçeği ve Awamleh ve Gardner (1999) tarafından tasarlanan Ekip Etkililiği Ölçeğinden oluşan bir anket yardımıyla elde edilmiştir. Elde edilen veriler kısmi en küçük kareler yöntemi varyans temelli yapısal eşitlik modellemesi (KEKK-YEM) yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre; etik liderliğin ahlaki dürüstlük, gücü paylaşma ve rol açıklığı boyutlarının ekip etkililiği üzerinde pozitif etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Buna karşın makyavelizmin ekip etkililiği üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olmadığı gözlemlenmiştir. Ayrıca, örgüt temelli özsaygının, hem etik liderlik boyutları ile ekip etkililiği arasındaki ilişkide hemde makyavelizm ile ekip etkililiği arasındaki ilişkide düzenleyici rolü oynamadığı ortaya konmuştur. Son olarak araştırmanın bazı kısıtlarının bulunduğu vurgulandıktan sonra, hem üniversite yöneticilerine ve çalışanlarına konu ile ilişkili araştırma bulgularına dayalı olarak bazı önerilerde bulunulmuş hem de gelecekte benzer konularda yapılacak araştırmalara ilişkin öneriler sunulmuştur.

The aim of this study is to reveal the effects of ethical leadership and machiavellianism on team effectiveness and to determine whether organizational based self-esteem plays the moderating role in the relationship between these variables. The sampling of the study consists of academic and administrative staff working at Nevşehir Hacı Bektaş Veli University (n = 952). In this study, the data obtained wtih the help of a questionnaire which includes the Organizational Based Self-Esteem Scale developed by Pierce and others (1989), the Ethical Leadership Scale designed by De Hoogh and Hartog (2008), Machiavellianism Scale developed by Dahlin, Whitaker and Levy (2009), and the Team Effectiveness Scale designed by Awamleh and Gardner (1999). The data were analyzed using the Partial least square structural equation modeling (PLS-SEM). According to the findings of the research, it has been found that moral integrity, power sharing and role clarification as the dimensions of the ethical leadership had a positive effect on team effectiveness. However, it has been observed that machiavellianism does not have a significant effect on team effectiveness. In addition, it has been shown that organization-based self-esteem does not play a moderating role both in the relationship between ethical leadership dimensions and team effectiveness, and in the relationship between machiavellianism and team effectiveness. Finally, it was emphasized that there were some limitations of the research. Some suggestions related to the subject were made to the university administrators and employees based on the research findings and some suggestions were made for future researches on similar subjects.