Mirza Elekber Sabir’in klasik tarzda yazdığı şiirler

Abstract

Mirza Elekber Sabir (1862-1911), Azerbaycan edebiyatında, 19. asır sonu ve 20. asır baĢlarında yaĢayan çok yönlü edebî Ģahsiyetlerdendir. ġair, klasik tarzda eğitim almıĢ, Ģiirlerinin çoğunu da klasik Ģiirin etkisinde yazmıĢtır. ġair, aynen Türk edebiyatı Ģairlerinden Namık Kemal‘in yaptığı gibi hayatının ilerleyen yıllarında klasik edebiyata cephe almıĢ, bu edebiyatta yaygın olarak kullanılan ve eskidiğini düĢündüğü mazmunları yıkmaya çalıĢmıĢtır. Sabir, klasik Ģiiri eleĢtirdiği pek çok beytiyle de akıllarda kalmıĢtır. Bu makalede, Sabir‘in klasik tarzda yazdığı Ģiirleri incelenecek ve klasik Ģiire karĢı tavrı ortaya konulacaktır.

Mirza Elekber Sabir (1862-1911) is a multidimensional literary figure of Azerbaijan poetry who lived at the end of the nineteenth and the beginning of the twentieth century. The poet, trained in classical style, wrote most of his poems under the influence of classical poetry. Just like the Turkish poet Namik Kemal, in later years of his life Sabir turned against the classical literature and attacked at the classical imagery that he considered worn out. As an ironic approach, Sabir is memorable for his classical couplets where he mocks the classical literary convention. In this paper, Mirza Elekber Sabir‘s classical poems will be examined, and his approach to classical poetry will be demonstrated.