İş yeri maneviyatının iş performansına etkisi: Kişi-iş uyumunun aracılık rolü

Abstract

Günümüz çalışma hayatında, insani değerlerden uzak kimi uygulamaların, çağımızın sosyal sorunlarının temel nedenlerinden birisi olduğu görüşü ağırlık kazanmaktadır. Bu kitlesel sorunun çözümüne yönelik arayışlar çerçevesinde, işte anlam, topluluk duygusu ve değer uyumu gibi alt boyutlarıyla iş yeri maneviyatı kavramı, akademik ilgiyi üzerine çekmeyi başarmıştır. Bu çalışmada iş yeri maneviyatı ve kişi-iş uyumu algılarının iş performansına etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda kavramsal modeller ile araştırma hipotezleri belirlenmiştir. İş yeri maneviyatının iş performansı üzerindeki etkilerini analiz etmek için ihtiyaç duyulan veriler anket tekniği ile toplanmıştır. Araştırma örneklemi, Diyanet İşleri Başkanlığı Kayseri İl Müftülüğü bünyesinde görev yapan 405 diyanet personeline iş yeri maneviyatı ölçeği, iş performansı ve kişi-iş uyumu ölçekleri uygulanmıştır. Örneklem seçiminde, tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, iş yeri maneviyatı ile iş performansı ve kişi-iş uyumu arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir etkinin olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Aynı zamanda yapılan analizler sonucunda, iş yeri maneviyatı alt boyutları (anlamlı iş, topluluk duygusu ve değer uyumu) ile iş performansı alt boyutları (görev performansı ve bağlamsal performans) arasında anlamlı ve alt boyutlu bir ilişkinin olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Öte yandan kişi-iş uyumunun iş yeri maneviyatı ile iş performansı arasındaki ilişkide aracı etkiye sahip olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Çalışma kapsamında son olarak, araştırma bulguları ışığında teorik ve yönetsel çıkarımlara yer verilmiş ve gelecekte konu üzerinde çalışacak araştırmacılara yönelik öneriler sıralanmıştır.

In today's working life, the view that some practices that are far from human values are one of the main causes of the social problems of our age is gaining weight. Within the framework of the search for solutions to this mass problem, the concept of workplace spirituality with its sub-dimensions such as meaning at work, sense of community and value congruence has attracted academic attention. In this study, it is aimed to determine the effect of perceptions of workplace spirituality and person-job fit on job performance. In this direction, conceptual models and research hypotheses were determined. The data needed to analyze the effects of workplace spirituality on job performance were collected through survey technique. For the research sample, workplace spirituality scale, job performance and person-job fit scales were applied to 405 religious personnel working in Kayseri Provincial Mufti's Office of the Presidency of Religious Affairs. Random sampling method was used for sample selection. As a result of the analysis, it was found that there is a significant and positive effect between workplace spirituality and job performance and person-job fit. At the same time, as a result of the analysis, it was found that there is a significant and sub-dimensional relationship between the sub-dimensions of workplace spirituality (meaningful work, sense of community and value congruence) and the sub-dimensions of job performance (task performance and contextual performance). On the other hand, it was found that person-job fit had a mediating effect on the relationship between workplace spirituality and job performance. Finally, the theoretical and managerial implications are given in the light of the research findings and suggestions for future researchers are listed.